LICHT & LIEFDE

Het boek gaat over een vrouw die een spirituele reis maakt door 3 landen. Ze heeft een aantal verschrikkelijke dingen meegemaakt en gaat op zoek naar de hemel, in de hoop daar haar vader terug te zien, die ze op 7-jarige leeftijd verloren heeft. Ze gaat naar een ashram in India, op pelgrimstocht naar Santiago de Compostela en naar Auschwitz. Het hele boek spreekt me zo enorm aan, maar 1 zin uit dit boek wil nu ik graag aanhalen.

Dat is de afgelopen maanden ook duidelijk geworden. Op verschillende manieren.

Het corona-virus maakt geen onderscheid tussen jong en oud, rijk of arm, iedereen is hierdoor ‘getroffen’, of het nu jezelf betreft of mensen in je omgeving. Of het is gegaan om ziekte en dood, of dat je op andere manieren geraakt bent, zoals je je werk kwijt raken of juist door persoonlijke groei door bij jezelf te komen, of dit positief of negatief is, iedereen heeft hiermee te maken gehad. We zijn hierin allemaal gelijk.

En als het gaat over gelijkheid, komt ook de discussie over discriminatie en racisme boven, die momenteel zo speelt over de hele wereld. Niet alleen in Nederland, maar werkelijk overal. Hebben we echt nog steeds niet door dat liefde, respect en tolerantie bovenal het belangrijkste is?

In het boek “Op zoek naar de Hemel” wordt het dagboek van de Joodse Sarah Polak beschreven, zij is in de 2e Wereldoorlog in Auschwitz terechtgekomen en heeft het daar volgehouden door liefde te voelen, ook voor de SS, liefde overwint alles. Anderen kunnen je alles afnemen, maar niet je gedachten en je gevoel. En zolang de liefde verspreid wordt, vertrouwt zij erop dat het ooit goed komt. Zo mooi!

Een aantal keren heb ik de afgelopen maanden, tijdens een meditatie, of als ik even mijn rust zocht in bed, zoveel liefde gevoeld voor de hele wereld, dat ik er bijna misselijk van werd. Het enige wat ik kon doen was mijn hart open zetten en het laten stromen. Voor sommige mensen klinkt dit misschien een beetje ‘ver van je bed’, ik kan het ook niet anders omschrijven. Het voelde zo bijzonder.

Gisterochtend deed ik een (vrijwel) dagelijkse meditatie van Meditation Moments, deze keer was het “Ontwakend bewustzijn”. Ik werd meegenomen in de transformatie waarin we nu zitten. Steeds meer mensen worden zich bewust van de kwetsbaarheid van de aarde, worden zich bewust van de chemische stoffen die we tot ons nemen. Het ging ook over het leven op een hoger trillingsniveau, in het NU. Niet blijven hangen in het verleden (maar je daar wel bewust van zijn) of angst voelen voor de toekomst.

Ik voelde, voor het eerst in mijn leven, mijn trillingsniveau omhoog gaan en ik voelde zoveel dankbaarheid, dankbaar dat mijn ouders mij het leven hebben gegeven, dat er een God of het Universum (geen idee wat/wie) is die mijn/het leven mogelijk maakt, dankbaar voor de zwarte dagen die ik heb gehad, de depressieve gevoelens/ perioden, dankbaar voor het ongeluk dat ik heb gehad. En dankbaar dat dit alles ervoor gezorgd heeft dat ik zo met persoonlijke ontwikkeling bezig mag zijn, dat ik mag groeien en aandacht voor mezelf mag hebben. En dat ik met zoveel mooie gezinnen een stukje mee mag lopen op hun pad, om ook daar voor groei (en LACH ) te mogen zorgen.

Ik voelde wederom zoveel liefde voor de hele wereld, boven alle ellende die momenteel gaande is. Mijn liefde oversteeg de ellende. Bijzonder!

Zo ben ik ook gaan schrijven. Ik heb het gevoel dat ik niet de hele wereld kan veranderen, maar wel de wereld van (vele) individuen. Dus heb ik me aangemeld bij een organisatie die mensen in contact brengt met levenslang veroordeelden en ter dood veroordeelden in Amerika. Sinds 2 maanden ben ik aan het corresponderen met Kevin, een levenslang gevangene. En voor hem maak ik het verschil. We hebben inmiddels een aantal brieven en wat meer mails uitgewisseld en het is een bijzonder contact. Iets in het universum heeft ons bij elkaar gebracht en dat is zo mooi!

Veel mensen moeten hier niet aan denken, maar ik vertrouw hem. Wat kan ik anders doen? Ik geloof nu eenmaal in het goede van mensen. En ja, 30 jaar geleden heeft hij iets gedaan wat niet mocht, ik laat even in het midden wat, maar ik kan je vertellen dat ik in zijn situatie hetzelfde gedaan zou hebben. Dus ik begrijp hem. Wat hij ook gedaan heeft! Ik voel liefde voor hem. En is dat niet wat we nodig hebben? En als ik zie hoe hij de ellende in zijn leven heeft omgezet in positiviteit en ook zijn LICHT & LIEFDE de wereld in stuurt, kan ik alleen maar dankbaar zijn dat hij op mijn pad is gekomen.

Mijn licht en liefde voor de hele wereld.