Anne stapt samen met haar moeder mijn praktijk binnen. Ze is 11 jaar. Strakke spijkerbroek, t-shirt met WOW en nieuwe gympen, geen meisje-meisje. Stoer, maar misschien wat onzeker? Ze zit ‘een beetje met zichzelf in de knoop’ zoals ze zelf zegt. Met een bedrukt gezicht gaat ze tegenover me zitten. Ze hangt ineengedoken op de stoel.
Hooggevoelige kinderen met soms een sterke wil
Al 7 jaar help ik kinderen met heftige emoties, angsten, slaapproblemen, onzekerheden of kinderen die niet lekker in hun vel zitten. Ouders komen bij mij met het vermoeden dat hun kind hooggevoelig of hoogsensitief is. Een hele mooie eigenschap waarbij kinderen prikkels op een intense manier ervaren. Sommige kinderen zijn hooggevoelig met een sterke wil. Thuis zorgt dat voor uitdagingen, de boel ontploft regelmatig door oplopende spanningen en emoties. Ik leer ouders en kinderen omgaan met hooggevoelig zijn.
Aansluiten bij wat kinderen leuk vinden, zo maak ik contact
Voor een positieve start, laat ik Anne met tijdschriften een collage maken. Ze mag er alles op plakken wat haar blij maakt. Tijdens het knippen kletsen we. “Wie zijn je vriendinnen, Anne?” en “Wat doe je het liefste in de pauze?” Zo leer ik haar kennen en Anne leert zichzelf opnieuw kennen. Als ze klaar is, houdt ze haar collage omhoog. Zag ik daar een glimlach…
Vol energie je kind begeleiden
Ouders komen bij mij pas als ze geen energie meer hebben. Vaak geef ik ze eerst de opdracht op te laden. Als je laag in je energie zit, maak je dan niet druk om dat extra uurtje tablet van je kinderen. Zelfzorg is zo belangrijk. Ik boek graag een nachtje naar zee of krijg energie van een lesje boksen. Ik heb drie hooggevoelige kinderen waarvan eentje met een sterke wil. Praktijkvoorbeelden genoeg bij ons thuis! Daar ben ik heel open over. Ouders vinden die herkenning fijn.
“Ben ik raar en anders?”
Bij een volgend bezoek vertrouwt Anne me toe dat ze zich anders voelt dan andere kinderen. Ze zou graag wat meer kletsen met haar vriendinnen. Voetballen vindt ze leuk maar de discussies over eerlijke teams, daar krijgt ze een vol hoofd van. Op school merkt niemand iets aan haar. “Als ik thuis kom, stelt mijn moeder allerlei vragen en dan word ik zo boos. Ik ga schreeuwen en met deuren gooien maar ik wil helemaal niet boos worden.” Voorzichtig kijkt Anne me aan: “Ben ik nu raar?”
Jij mag er helemaal zijn ook als je boos bent
Ik leg Anne uit wat hooggevoelig zijn is en we praten over haar emoties. Als uitgangspunt neem ik het weerbericht. Zon is blij, boos is bewolkt, verdrietig is regen, sneeuw staat voor bang en alles hebben we nodig. “Natuurlijk ben je niet raar. Jij bent wie je bent, kijk naar je collage dát is Anne. Die mag er zijn met al haar gevoelens. Je mag geïrriteerd zijn en boos zijn. Met deuren gooien en schelden dat is alleen niet zo handig. Hoe kun je je boosheid anders uiten?”
Hoe gaat het met je?
Anne kletst volop en neust in de theedoos naar haar favoriete thee. Ze is minder boos. Als ze uit school komt, laat haar moeder haar met rust. Ze springt lekker op de trampoline of tekent op haar kamer. In de klas heeft ze uitgesproken dat het verdelen van de teams haar niet lekker zit. Ik geef haar een compliment, wat knap dat ze haar gevoelens heeft geuit! In haar mapje bewaart ze alle tips. Het weerbericht stoppen we erin, uitleg over haar hooggevoeligheid, de collage, hoe ze kan ontprikkelen. Ik zwaai haar uit, als ze op haar fiets springt. “Doeiiiii Fanny”, hoor ik.
Kinderen die groeien dat maakt me blij!
Na de derde sessie belt haar moeder. “Anne hoeft niet meer te komen. Het gaat zo goed met haar. Ik heb een ander kind.” Ik voel haar opluchting. “Ze zei wel dat ze de Fanny-tijd heel erg ging missen.” Nu ben ik het die lacht. Een korte begeleiding met praktische tips waarin ik het kind zie groeien. Het past helemaal bij mij.
Kan ik je helpen zodat het thuis weer rustig en gezellig wordt? Schroom niet om contact met me op te nemen. Heb je gewoon een vraag over hooggevoeligheid? Mail of app me, je bent welkom!